معاون اول رئیس جمهور در دانشگاه علم وصنعت/1

دانشمندان در میان مردم، مانند ماه شب چهارده در آسمان اند که بر دیگر ستارگان پرتو می افکند [امام علی علیه السلام]

بازتاب بُرنا

پست الکترونیک

شناسنامه

معاون اول رئیس جمهور در دانشگاه علم وصنعت/1

در کتاب مبانی نظری برنامه چهارم صراحتاً نوشتند دین از اقتصاد جداست

عصر دوشنبه دکتر پرویز داودی معاون اول رئیس‌جمهور مهمان دانشجویان دانشگاه علم و صنعت بود که به پرسش‌های آنان به ویژه در حوزه مسائل اقتصادی پاسخ دهد. جلسات پرسش و پاسخ معمولاً از 2 بخش تشکیل می‌شود و در آن سخنران ابتدا به بیان سخنان می‌پردازد و سپس پرسش و پاسخ آغاز می‌شود. اگرچه در این همایش 5 دانشجوی کم‌طاقت بارها سخنان داودی را در بخش اول سخنرانی وی قطع کردند اما صبوری و متانت معاون اول رئیس‌جمهور سرانجام آنان را ساکت کرد و وی پس از پایان سخنان خود از همه این افراد خواست تا به‌طور شفاهی سؤالات خود را مطرح کنند. سؤالاتی که داودی به صورت مستدل به آنها پاسخ داد. بخش اول این جلسه در ادامه آمده است:

مجری: امروز در خدمت آقای پرویز داودی معاون اول رئیس جمهور هستیم که قرار است به صورت پرسش و پاسخ به همراه دانشجویان از محضر ایشان استفاده کنیم، تشریح مسایل در دولت نهم و بیان اقدامات و خدمات این دولت و همچنین پاسخ به انتقادهای اقتصادی که به دولت وارد است، باعث شد که از آقای داودی دعوت کنیم.

داودی: سلام عرض می کنم خدمت دانشجویان و اساتید محترمی که در این جلسه حضور یافتید، ماه ربیع الاول و مبارکی برای ماست چراکه حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) به رسالت رسید و همچنین ازدواج پربرکت پیامبر اکرم با خدیجه کبری است.

در ابتدا باید گفت که دولت یک سیاستگذاری است که مجموعه فعالیتهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را انجام می دهد و بنا نیست که ما یک شبه ره صد ساله را طی کنیم، این کاری ندارد که دولتی را مورد نقد قرار دهیم و بگوییم که چرا اهداف صد ساله را به دست نیاورده ای، لذا جای انتقاد باز است و افراد می توانند با دید مثبت و منفی به قضایان نگاه کنند.

دولت وظایفی را بر عهده دارد که باید انجام دهد از این رو سعی می کنیم تا جایی که امکان دارد مسایل را تبیین کنیم و به مخالفتها و انتقادها پاسخ دهیم.

امروز در مقطع حساسی از تاریخ کشور و جهان قرار داریم، امروز بحران اقتصادی بر دنیا حاکم شده است و همه دنیا را به فکر فرو برده است.

چندین دهه از فروپاشی شوروی می گذرد، کشوری که روزی مالکیت خصوصی و آزادی ها فردی را سلب می کرد و برای ارزش‌های اخلاقی و دینی اهمیتی قایل نبود فروپاشید و باید توجه داشت که از بدو به وجود آمدن تفکر کمونیستی تا انقراض آن صد سال به طول کشیده شد.

این ایدوئولوژی ها روزی ملت‌ها را به این امر تشویق می کردند که به سوی یکی از این ایدئولوژی ها بیایند و از ارزشهای آنها تبعیت کنند و تنها راه توسعه و پیشرفت را نیز همین روش معرفی می کردند.

جامعه کمونیستی ایده آل کار بر اساس توان و مصرف به اندازه نیاز را ترویج می کرد اما نتوانست این ایده آل ها را حفظ کند و نظام سرمایه داری جامعه رفاه را ترویج می کرد و از آن به عنوان الگوی مناسب یاد می کرد.

نظام کمونیستی به دلیل اینکه به صراحت نقش دین و اخلاق را از جامعه کنار زد و منادی مقابله با دین سر داد، فروپاشید و گرچه تا چند دهه قبل امیدهایی به نظام سرمایه داری وجود داشت این امید ها از بین رفته و چیز دیگری رقم خورد.

دو دهه ای از فروپاشی نظام کمونیستی نگذشته است که امروز شاهد فروپاشی نظام سرمایه داری هستیم و ادعای ما این است که آنچه اتفاق افتاده این است که شناخت غلطی از انسان و رفتارهای انسانی صورت گرفته است چرا که انسان دارای انگیزه های مادی و معنوی است فلذا نمی توانیم این انگیزه ها را نادیده گرفت از این رو نمی توان در تامین نیازها مثلا انگیزه های معنوی را کنار گذاشت.

اینها نتوانستند استدلال عقلی کنند لذا صورت مسئله را پاک کردند و هر جا با عقل و منطق مواجه می شدند، بازی را برهم زده و کاری خلاف عقل می کردند و نمونه آن هم حمله امریکا به عراق و افغانستان است.

اخیراً سازمان ملل اعلام کرده که 100 میلیون نفر بر گرسنگان جهان اضافه شده است و در حدود 28 درصد کودکان آفریقا دچار سوء تغذیه هستند یا از طرف دیگر بعد از 5 سال که از جنگ امریکا در عراق می گذرد، مردم این کشور هنوز آب آشامیدنی ندارند.

وجود 30 میلیون نفر مبتلا به ایدز، 8 میلیون معتاد، افزایش تولید مواد مخدر در افغانستان از بعد از ورود امریکایی ها به این کشور، افسردگی حاد مردم امریکا، بیماری روانی مردم غزه، افزایش نرخ خودکشی بین نظامیان امریکایی، افزایش نرخ مرگ و میر در امریکا و از این قبیل موارد گوشه ای از دستاوردهای امریکا در نقاط مختلف جهان است.

هزینه جنگ امریکا در عراق روزی 720 میلیون دلار برآورد شده است که این مبلغ به معنای 1051 میلیارد دلار در 4 سال است که با این میزان پول می توان بسیاری از معضلات دنیا را حل کرد.

(تعدادی از دانشجویان با بالا بردن پلاکاردهایی اعتراض خود را به این مباحث اعلام کردند)

آن کسانی که این همه ظلم و جنایت را می بینند و جنایات امریکایی ها در دنیا را مشاهده می کنند و می دانند که در 200 سال پیش این کشورهای آفریقایی ها را به بردگی می بردند تا کشور خود را بسازند و نظام سرمایه داری سلطه را ایجاد کنند و در برابر آن سکوت می کنند، دیگر چرا به صحبت کردن علیه آنها اعتراض می کنند.

امریکایی ها وارد افغانستان شدند کشت مواد مخدر را افزایش دادند وارد عراق شدند مردم را با خاک و خون یکسان کردند و مردم غزه را قتل عام کردند و تمام این جنایات را مرتکب شدند اما چه کسی مقابل این جنایات ایستاد.

آیا باید در مقابل این جنایتکاران سربزیر بود و با آنها با روی خوش رفتار کرد؟

آیا قرار است با این خون آشام تساهل و تسامح کنیم و آیا اسلام چنین چیزی را به ما توصیه می کند؟

شما قضاوت کنید که با این پول که امریکا در عراق و افغانستان هزینه کرده چه کارهای عمرانی می شد انجام داد.

دانشجو: آقای دکتر مسایل داخلی را مطرح کنید.

(تشویق)

داودی: مسایل داخلی جدای از مسایل خارجی نیست.

دانشجو: اینها به ما چه ربطی دارد؟

داودی: خیلی ارتباط دارد، اتفاقی که در جامعه ما رخ داد، همین بود که شما در مقابل امریکا مماشات کردید(تشویق) شما به این فجایع گوش کنید البته شاید تحمل شنیدن این جنایات را ندارید(تشویق) ادب حکم می کند ابتدا صحبتهای بنده را گوش کنید، بعد سؤالهایتان را محترمانه مطرح کنید.

من تعجب می کنم که وقتی در مورد جنایات امریکا صحبت می کنیم، شما اعتراض می کنید، اگر صبر کنید همه مسایل اعم از داخلی و خارجی را مطرح کنید.

(اعتراض چند دانشجو)

شما اگر برنامه سوم و چهارم را هم نگاه کنید، می بینید که اقتصاد را نمی توان از اقتصاد بین الملل جدا تصویر کرد، اگر دانشجو هستید و به دنبال بحث علمی هستید باید پرسش و پاسخ کنید و جواب علمی بگیرید.

کتاب نظری برنامه چهارم که در سال 83 چاپ شد در این کتاب واژه هایی که به کار برده شده است کل ارزشها در اقتصاد را کنار می گذارد و اگر بخواهید همین الان برایتان می گویم بیاورند.

در سال 83 کتابی تحت عنوان کتاب نظری برنامه چهارم چاپ شده است که از واژه هایی استفاده شده که عیناً خواستار کنار گذاشتن دین از اقتصاد شده است.

در این کتاب می خوانیم کسی که برای وطن جهاد کرده است، او یک ستیزه جو است، کسی که صحبت از دین و پیغمبر می کند او یک ایده آل است، ولایت فقیه معنا ندارد، افراد در ایران باید سلاح فردی داشته باشند و نیازی به هواپیماو غیره ندارد و غیره، اینها مسایلی است که در مبانی نظری برنامه چهارم سازمان برنامه و بودجه وقت یعنی سال 83 منتشر شده است.

آمارها را باید نشان داد تا اینها ببینند نمی توانند ادعایی داشته باشند این آقایانی که امروز تابلو به دستشان می گیرند راهشان چیست و آیا این آقایان جز اقتصاد سوسیالیستی و یا اقتصاد سرمایه داری چیز دیگری دارند برای اینکه روی میز گذارند؟ (تشویق)

این نظام سرمایه داری روزی آرزوی ما بود.

دانشجو: این ها به ما ربطی ندارد.

داودی: ببینید عزیزان اینکه کسی بخواهد وسط بحث دیگری شلوغ کند کاری ندارد.

دانشجو: شما علمی بحث نمی کنید.

داودی: شما گوش کنید اگر صحبتهای من علمی نبود آن موقع قضاوت کنید. شما به عدد و رقم گوش کنید، عدد و رقم که از ما نیست بلکه از خود آنهاست و خود غرب این آمارها را ارایه داده است.

دانشجو: تورم 30 درصدی چه می شود؟

داودی: اجازه بدهید و تحمل داشته باشید بنده جواب همه سوالها را می دهم ولی شما صبر نمی کنید، ببینید عزیزان رشد امریکا در 2006 نرخی حدود 2،8 دهم درصد است و در 2009 این نرخ شده منهای 7 دهم درصد.

دانشجو: به ما چه؟

(تشویق)

داودی: آیا به جز این بود که در گذشته همه چیز از امریکا برای ما تبلیغ می شد؟ آیا اینها را فراموش کرده اید؟

دانشجو: آقای دکتر با دولتهای قبلی مقایسه کنید.

داودی: انگلستان رشد 2،8 دهم می رسد به منهای 1،3 دهم.

دانشجو: از خود ما بگو، ما رشد چند درصدی داشتیم؟

داودی: وقتی می گویم شما صبر ندارید برای همین است، چند لحظه صبر کنید بنده یک به یک همه را پاسخ می گویم، بنده در خدمت شما هستم.

این گونه رشدهای ایده آل بعضی ها به زمین خورده.

دانشجو: این آمارها به کشور ما چه ربطی دارد؟

داودی: این آمارها روزی ایده آل بود.

دانشجو: نبود.

داودی: کسر بودجه امریکا که زمانی 161 میلیارد دلار بود، الان به 12 درصد رسیده است، شما مثل اینکه نمی دانید کسر بودجه یعنی چه؟

(اخلال گری برخی دانشجویان)

داودی: شما گوش کنید تا برایتان بگویم کسر بودجه یعنی چه؟ کسر بودجه همان است که افریقایی ها را به زیر سلطه می کشد، همان است که با دلارهایش پدر دنیا را در می آورد، وقتی کسر بودجه می شود، حاصل کسر بودجه این است که دولت‌ها مقادیر زیادی دلار بدون پشتوانه قرض می کنند و آن را در دنیا منتشر می‌کنند و کالاها و خدمات مردم دنیا را یه سمت امریکا می کشند، روزی با دزدان دریایی این کار را می‌کردند و امروز از این طریق دست به دزدی می زنند.

آن وقت ما این اقتصاد را به عنوان اقتصاد ایده آل می پرستیدیم و هنوز هم برخی می پرستند، اگر قبول ندارید، بروید در دانشگاهها ببینید که برخی استادان اقتصاد هنوز از این اقتصاد تعریف می کنند.

دانشجو: این استادهایی که شما می گویید، قرار است اخراج شوند؟

(تشویق)

برخی از دانشجویان: رئیس انتصابی اخراج باید گردد، رئیس انتصابی اخراج باید گردد.

مجری برنامه: الان داریم بحث علم و اقتصاد و این موارد را می کنیم شما اینگونه شعار می دهید.

دانشجو: اجازه دهید ما هم حرف بزنیم.

مجری: تحمل کنید نوبت شما هم می شود و می توانید به صورت شفاهی سوالهای خود را مطرح کنید.

داودی: ما آماده اینجا نشستیم و می گوییم تا هر وقت بخواهید در خدمتتان هستید ولی تحمل نیم ساعت سخنرانی بنده را ندارید، بجز فحش دادن هم کار دیگری نمی کنید.

من نکاتی را عرض می‌کنم که به درد آینده ما خواهد خورد، مثل اینکه فراموش کردید 3 سال پیش چه اتفاقاتی برایمان پیش آمد.

دانشجو: هر چه بود بهتر از الان بود.

داودی: آیا این رسم است که از رژیم هایی حمایت کنیم که خون مردم را در شیشه می کنند.

دانشجو: شما فقط عدد و رقم اعلام می کنید.

داودی: این اعداد و ارقام برای ما نیست، رقم هایی است که آنها خودشان اعلام کرده اند، شما اول می خواهید ما شفاف‌سازی کنیم، بعد نمی گذارید ما حرف بزنیم.

ما بنا داریم بحث علمی کنیم اگر کسی تحمل شنیدن فجایع امریکا را ندارد، بیرون بایستد بعد از اینکه این مباحث تمام شد وارد شود. (تشویق)

قبلا تلاش می کردند که ما در کمپانی های بزرگ اینها ادغام شویم ولی الان این کمپانی ها در حال فروپاشی است.

نصف تولید دنیا را اینها ضرر دادند که ما هم جزء اینها هستیم، پس می بینیم که به ما مربوط است، سهام بزرگترین کمپانی خودروسازی دنیا یعنی GM در بحران اقتصادی 85 در صد، بزرگترین بانک دنیا یعنی سیتی گروپ 93 درصد، بزرگترین شرکت شیمیایی دنیا 77 درصد، بزرگترین شرکت فولاد ساز جهان 77 در صد افت سهام داشته اند و مردم جهان این هزینه ها می پردازند. جالب اینجاست که خودشان هم نظرشان را برگرداندند، باراک اوباما حدود 800 میلیارد دلار کمک کرد آلمان نیز همین مبلغ را کمک کرد و این کمک ها موجب اعتراض بقیه شد، باید توجه داشت که کمک دولت اقتصاد سرمایه داری را زیر سوال می برد.

اینها بحث پول و ربا را نادیده گرفتند، نظام بانکی‌ای که برمبنای ربا باشد نه بر مبنای مشارکت، همین قابلیت را هم دارد که در برابر مقادیر تولیدات واقعی تا چندین ده برابر اعتبار ایجاد می کند و این اعتبار ایجاد شده پس از اینکه کوچکترین اعتمادی نسبت به آن از بین برود، کل اعتبار از بین می رود و در این صورت کل ضرر را همه می پردازند.

من خواهش می کنم که شما دانشجویان به این مسایل توجه کنید چراکه این موارد با معیشت روزمره شما سروکار دارد، در اقتصاد پدیده ای داریم به نام حق آقایی که به راحتی منابع شما را بدون اینکه احساس کنید از دست شما گرفته و به حساب خود واریز می کند.

نظام پولی و بانکی مبتنی بر ربا همین کار را می کند با همین کار منابع با ایجاد اعتبارها فراوان در یک جا جمع شده و پس از بحران امروز در دست همان ها مانده است.

در سال 1923 کل دنیا را بحران گرفت که ظرف 3 تا 4 سال توانستند آن را جمع کنند ولی امروز خودشان می گویند تا 5 یا 6 سال نمی توانند این بحران را جمع کنند، سوال این است که چرا نمی توانند؟

بحران از یک خدشه ای که در اعتماد به ارایه وام مسکن در امریکا بود به وجود آمد، حالا این چه ربطی به ژاپن، آلمان،‌استرالیا، امارات و غیره دارد؟

لذا دلیل اصلی فروپاشی این اقتصاد از بین رفتن اعتماد و سپس کنار گذاشتن دین و اخلاق در اقتصاد بود و همین 2 فاکتور باعث شده امروز وقتی دور میز می نشینند کاری کنند که تنها خودشان سود ببرند و وقتی اخلاق نباشد همین خواهد شد، امروز این دومینوی اضمحلال ایجاد شده است و نمی توانیم بگوییم که این مسایل به ما ربطی ندارد.

حالا وقتی این دو اقتصاد عمده دنیا زمین خورده چه راهکاری برای رشد اقتصاد داریم؟ ما ادعا داریم که اسلام راهکار داریم، من فقط چند نکته عرض کنم که در همین بحران، نخست وزیر انگلستان گفته که بانکداری باید اخلاق‌گرا باشد و بی مسئولیتی بانکها باید به سر آید و باید یک خانه تکانی در بانکها انجام دهیم.

از سوی دیگر اقتصاددان آلمانی می گوید تنها راه ما این است که به سمت شریعت اسلامی برویم، در مقالات دیگر اروپایی هم همین عبارات آمده است،‌ یا یکی دیگر می گوید باید به سمت قرآن برویم و از لفظ قرآن استفاده می کند. (تشویق)

راهکار ما برای حل مسایل رفتن به سراغ مباحث اسلامی است.

گویا شما عزیزان علاقه زیادی به صحبت کردن دارید لذا ترجیح می دهم که به صورت شفاهی پشت تریبون بیایید و سوالهای خود را مطرح کنید.

منبع

بازتاب بُرنا ::: سه شنبه 87/12/20::: ساعت 11:7 عصر

نظرات : نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ